امپراطور به قلعه سرخ بازگشت
قرار بود، هواپیمای حامل "افشین قطبی" ساعت 1:30 بامداد بنشیند اما، تابلوی اطلاعات پرواز 2:15 را نشان می‌داد. معطل شدیم اما سرانجام نشست، در کمال تعجب. سر وقت! 15 دقیقه هم از باند تا سالن داخلی طول کشید. مصطفوی و هدایتی به استقبال قطبی رفتند. به خبرنگاران اجازه ورود به سالن داخلی را ندادند. فقط عکاس و تصویربردار خبرنگاران صدا و سیما حق ورود داشتند. قطبی آمد. با همان لبخند همیشگی و صورتی برنزه‌تر.
به گزارش ایسنا؛ حدود 20 دقیقه سالن داخلی شلوغ بود. "قطبی" داشت با خبرنگار صدا و سیما صحبت می‌کرد. مصطفوی و هدایتی به فاصله 20 متری مردم و مردم به فاصله 15 سانتی‌متری قطبی ایستاده بودند. گذشت. مسوول روابط عمومی پرسپولیس گفت: قطبی بیرون می‌آیند و شما تنها می‌توانید چند سوال کوتاه از وی بپرسید. قطبی گوشه‌ای ایستاد و به سوالات دختران و پسران جوان زیادی که او را احاطه کرده بودند با حوصله پاسخ می‌داد. در لابلای حرف‌هایش گفت، خوشحالم که دوباره به پرسپولیس برگشته‌ام.
تند راه می‌رفت و عکاس‌ها عکس می‌انداختند. با عکاس‌ها شوخی می‌کرد و یکی‌یکی در طی راه‌رفتنش با خبرنگاران حال و احوال می‌کرد. جواب احساسات مردم را می‌داد و حتی دوربین یکی از عکاس‌ها را گرفت و عکاسی می‌کرد. خنده از لبش نمی‌افتاد.
عکاس جوانی با تی‌شرت قرمز از قطبی عکس می‌گرفت. قطبی او را دید و گفت: تی‌شرت قشنگی پوشیده‌ای!
مردم به قطبی خوش‌آمد می‌گفتند و به همه احساسات پاسخ می‌داد. تند تند راه می‌رفت و مسوولان باشگاه می‌خواستند او را به سرعت برق سوار ماشین کنند.
سوار ماشین سمند شد. شیشه‌اش پایین بود. دو عکاس سرشان را داخل کردند وشروع به عکاسی. قطبی شیشه را بالا کشید؛ دستی تکان داد، لبخندی زد؛ ماشین راه افتاد و "قطبی" از دیدمان محو شد. دستی دیگر از عقب ماشین تکان خورد و تمام. قطبی آمد. سر وقت! به سوالات پاسخ گفت و رفت.
پدر مجتبى جبارى ساعاتى قبل از فینال درگذشت
آن چهره بشاش و خندان مجتبى جبارى پس از گلى که وارد دروازه پگاه کرد را به یاد بیاورید. زمانى که داشت پاس هنرمندانه اش را براى مهدى امیرآبادى مى فرستاد یا ضربه فوق العاده اش را از روى ایستگاهى پشت ۱۸ قدم به تیرک افقى مى کوبید، چه مى دانست باید وقتى به خانه مى رود تا مدال قهرمانى جام حذفى را به دیوار اتاقش بکوبد و با خانواده اش جشن بگیرد، یک جاى خالى را در میان اعضاى خانواده ببیند.مجتبى جبارى ساعاتى قبل از آغاز بازى، پدرش را از دست داد اما بى آنکه او را مطلع کنند و کسى به او بگوید به سوگ عزیزى از دست رفته نشسته، مقابل پگاه ایستاد و بى شک بهترین بازیکن میدان شد. مجتبى ساعاتى بعد از جشن قهرمانى فهمید دیگر پدر کنارش نیست. به این ستاره فوتبال ایران تسلیت مى گویم.
زرشک
 |
 |
کریمى از اینکه استقلال کامل نداشت ناراحت بود اما او حالا مى تواند خوشحال باشد چرا که دیگر حجازى در این تیم مسؤولیتى ندارد. از طرف دیگر کریمى قصد دارد رضا مهاجرى را به کادر فنى اضافه کند تا به تمام اهدافش برسد. از باشگاه استقلال اما خبر مى رسد که مسؤولان این باشگاه براى حفظ حرمت حجازى قصد ندارند برکنارى او را به صورت رسمى اعلام کنند و مى خواهند شرایطى را فراهم آورند که حجازى با پاى خودش استقلال را ترک کند. بهانه هایى نظیر مشکلات شخصى و گرفتارى هاى خانوادگى و شاید هم بیمارى همسرش دلایل مناسبى براى رفتن حجازى است. آنها از ناصرخان مى خواهند که با بیان این موارد رفتنش را توجیه کند اما آیا او موافقت خواهد کرد؟ آنچه که اما اهمیت دارد این است که حجازى دیگر نقشى در استقلال نخواهد داشت. تمام مسؤولیت ها برعهده فیروز کریمى است، این همان خواسته اى است که او در ملاقات با مدیرعامل استقلال مطرح کرد: «اگر قهرمانى جام حذفى را مى خواهید به من اختیار تام بدهید و حجازى را برکنار کنید.»
بدین ترتیب فتح الله زاده یکى دیگر از ناکامى هاى دوران مدیریتش را تجربه کرد. او که مى خواست از حجازى و کریمى زوج موفقى بسازد موفق به این کار نشد تا یک نمره منفى دیگر در کارنامه اش به ثبت برسد. رؤیاى حضور همزمان حجازى و کریمى به پایان رسید آن هم به بدترین شکل ممکن، اتفاقى که پیش بینى آن چندان دشوار نبود. خسته نباشید آقاى فتح الله زاده!